
“๐ข๐ต, ๐ถ๐ฒ๐๐ ๐๐ฒ๐ด๐ฒ๐ป ๐๐ฒ๐น๐ฒ๐ณ๐ผ๐ผ๐ป๐ด๐ฒ๐ฏ๐ฟ๐๐ถ๐ธ ๐ฏ๐ถ๐ท ๐ธ๐ถ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ๐ป? ๐ช๐ฎ๐ ๐ด๐ผ๐ฒ๐ฑ!” ๐ก๐ฒ๐ฒ, ๐ผ๐ป๐ ๐ฝ๐ฟ๐ผ๐ฑ๐๐ฐ๐ ๐ถ๐ ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐๐ผ๐ผ๐ฟ ๐ธ๐ถ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ๐ป. ๐๐ฒ๐ ๐ถ๐ ๐๐ผ๐ผ๐ฟ ๐ท๐ผ๐.
Omdat volwassenen net zo vastzitten aan hun telefoon als hun kinderen, maar dat liever niet toegeven. Omdat wij, volwassenen, degene